Bericht 4

  • Datum:      Dinsdag4 juni
  • Traject:      Hademarschen – Flensburg
  • Afstand:     110 km.
  • Weer:         Heel klein beetje regen, grotendeels bewolkt, goed fietsweer

De naar het Noorden uitstekende ‘hals’ van Duitsland die aansluit op Jutland bestaat voor het Duitse deel uit de bondsstaat Sleeswijk-Holstein. Een gebied met een bewogen geschiedenis omdat Denen en Duitsers er stuivertje hebben gewisseld. De Denen hebben er dan ook veel sporen achtergelaten, vooral terugkomend in de kleur en stijl van huizen en van boerderijen. Liefst in die mooie blauwe kleur en dan met een lage rieten kap plus romantische raampjes. 
Ook het zogenaamde ‘Dannewerk’ in de buurt van Schleswig – een aarden verdedigingswal en de Vikingvesting Haithabu laten zien dat de grens van het Deense rijk vroeger verder zuidwaarts lag dan de huidige grens, die in de buurt ligt van Flensburg.

Net als de Marktkauf gisteren, biedt vandaag supermarkt ReWe een prima ontbijt. Intussen word ik wat bijgepraat over de toestand in de wereld door een plaatselijk ‘hangoudere’ die zijn pleisterplaats kennelijk in de koffiehoek van deze supermarkt heeft. Knikken en hummen dus.
Een gratis veerboot zet me over het brede, maar niet drukbevaren, Nord-Ostsee-Kanal. In de buurt van Schleswig bekijk ik een informatiepunt van het hierboven genoemde Dannewerk.
Voorbij Schleswig begint het duidelijk meer te heuvelen. Rond Soeverstadt vertoont het landschap ronduit Zuid-Limburgse trekken, zodat ik alle negen kleine tandwielen achter moet aanspreken. Wat het voorblad betreft kan ik volstaan met het middelste tandwiel. Vanavond maar weer eens zien wat de kuiten er van vinden. Die maken elk jaar een korte verhardingsgfase mee om vervolgens weer in de ‘gelmodus’ te gaan.

Op de wat saaiere delen laat ik me weer graag verrassen door de shuffle-funktie van de Ipod. Dat betekent dat een Bachkoraal even gemakkelijk voorbijkomt als mijn Drentse lievelingsbard, maar …laat ik niet in herhaling vallen. Dat gevaar is natuurlijk groot, want deze jaarlijkse fietstochten hebben uiteraard veel terugkerende elementen: dagindeling, overlevingsgeregel, mijmeren, maar vooral: heel veel trappen. 
Mijn gereserveerde kamer in Flensburg blijkt op een fantastische lokatie te liggen, want via een klein steegje sta ik middenin de binnenstad en in het voetgangersgebied. Eerst een bier, dan een douche, dan even flaneren langs de sfeervolle havenkade met veel grote zeilschepen. Het eten wordt voor mij ook een noviteit: ik neem deel aan een wokbuffet waarbij de meeste gerechten op een lopende band steeds voorbijkomen, zodat je kunt afnemen. Zo ongeveer als een koffer-transportband op een vliegveld, maar dan uiteraard wat kleiner van formaat. Het moet tenslotte geen Turk of Chinees worden.
Thuisgekomen kan ik in een keukentje zowaar filterkoffie zetten voor het ‘Douwe Egbertsgevoel’.
Ondanks dat ik niet veel mensen heb gesproken was het weer een dagje genieten. Morgen naar Denemarken.

Onovertroffen
Dannewerk
Onderweg
Flensburg
Walking Wok