• Bericht 68 – Zaterdag 19 september
• Traject : Fromista – Leon
• Afstand : 125 km
• Weer : koude start, strak blauw, weinig wind, 20 graden.
• Parcours : meest vlakke parcours tot nu toe; schommelt rond 800 meter.

Ik ben de laatste, als ik om 8 uur de Auberge Municipal in Fromista verlaat. Want, dat is natuurlijk ook kenmerkend voor de camino: er is voortdurend doorstroming. De meeste herbergen zijn tussen 10 en 2 uur ook gesloten. Die doorstroming betekent ook dat er eigenlijk nauwelijks ‘opstoppingen’ ontstaan. Op de – vaak aantrekkelijker – plaatsen waar dat dreigt is ook het aantal herbergen meestal groter. Toch probeer ik tot dusver steeds vooraf een bed te reserveren.

De start is koud, maar het traject is mooi vlak, dus ik breng de vaart er meteen lekker in. En omdat het relatief vlak is, kies ik vandaag voor een wat grotere etappe om Leon te kunnen halen. Tussenliggende plaatsen zijn niet zo erg aantrekkelijk. En dat is het mooie van fietsen: je bereik is veel flexibeler dan dat van de wandelaar. Die wandelaars zie ik vandaag weer in grote aantallen. Vorig jaar heb ik al een soort profiel geschetst van de gemiddelde loper. Maar ook leuk is om nu weer de variaties zien : kleding, schoeisel, wel of geen stokken, grote of kleine (…) rugzak, trekkarretje, hond mee, noem maar op. Ook de looptijden verschillen sterk: er zijn natuurlijk types ‘Nijmegen’, de meesten lopen ‘gewoon’, maar je ziet ook veel tekenen van ongemak of blessures.

Een vrouw alleen op de camino, kan dat? Ja. De overheersende opinie, ook in de lectuur over de camino, is dat de veiligheid voldoende gewaarborgd is. Je ziet ook regelmatig vrouwen alleen lopen. Trouwens, op de meeste slaapzalen in de albergues is gemengd slapen gangbaar. Al heeft dit, geloof ik, niet veel met veiligheid te maken.

In Sahagun kom ik op het punt, waar ik vorig jaar startte met het vervolg van mijn fietstocht. En meteen zie ik ook bekende plekken, waaronder natuurlijk de terrassen. Opvallend is dat twijfelpunten qua route van toen ook nu weer vaak momenten van aarzeling zijn. De rit verloopt lekker vlot en tegen 5 uur ben ik binnen: Albergue San Fransisco de Asis in Leon. Het is dezelfde herberg, maar uiteraard krijg ik een ander bed. De prijzen van de meeste herbergen liggen tussen de 5 en 10 Euro. Een pelgrimsmenu kost in de meeste restaurants 10 of 11 Euro en dan krijg je drie gangen, brood en naar keuze water of wijn. Dat brengt mijn dagelijkse uitgavenpatroon voor Spanje op ongeveer 35 Euro, terwijl dat in Frankrijk al snel het dubbele was, m.n. door duurdere overnachtingen.

En dan nu maar even de stad in. Leon is een grote en zeer levendige stad, waar toeristen graag komen. Ik ook. Tot morgen.