• Datum: woensdag 6 september
• Traject: Horovice – Karlsteyn – Praag
• Afstand: 65 km
• Weer: cijfer 9

Een oude ervaring, die ik eerder opdeed in Oost-Europese landen is, dat ze er in de horeca altijd heel rap bij zijn om, als je maar even je bestek laat rusten, te komen afruimen. Zo ook in mijn hotel in Horivice. De serveerster hield me gisteravond tijdens het diner goed in de peiling , maar ik ben een hele trage eter, dus ze had het ‘druk’ met observaties of ik al klaar was. Ving ook een keer bot, toen ik een eetpauze inlaste. Ook het ontbijtbuffet werd al opgeruimd, nadat ik mijn eerste keuzes had verzameld. Maar goed, ik was kennelijk ook de laatste ontbijtklant.

Ik neem me voor om mij vandaag wat extra te richten op de ‘gewoonheid’. Meestal krijgen highlights en noemenswaardige ervaringen de aandacht, maar er is ook het ‘gewone’, soms wat eentonige of saaie.

op  weblogs en Facebook zie je
hap en snap
de krenten uit onze levenspap
het leven lijkt een feest
‘kijk eens waar ìk weer ben geweest’
maar meestal overheerst ’t gewone
het alledaagse, monotone
je schrijft immers niet in een dagverslag:
dit was een gewone saaie dag
ook voor mij ‘ t is goed te weten:
het is het voornamelijk kilometers vreten
en de foto’s van vandaag?
ik hoop dat ze u raken
het is een poging om
van het ‘gewone’ langs mijn weg
een bijzonderheid te maken
een poes op een balcon
een bushok of station
’t lijkt eigenlijk allemaal heel gewoon
maar in z’n soort toch wonderschoon

Die foto’s komen zo meteen. Eerst nog even mijn verdere belevenissen: in de aanloop naar Praag kom ik nog door mooi authentieke Tsjechische dorpen. Dat brengt mij op de gedachte van wat ‘gewone’ plaatjes in plaats van de architectonische of landschappelijke hoogtepunten. Dus even geen foto’s van wat misschien wel één van de grootste highlights van Bohemen is: de burcht Karlstejn, de plek waar de kroonjuwelen van de legendarische Karel IV lagen opgeslagen. Ik bezoek het uitsluitend uitwendig en signaleer een grote toeristenkermis.

Al mooi op tijd arriveer ik bij mijn booking: Een botel, drijvend in de Moldau! Na al die onderkomens aan de vaste wal leek me dat wel wat. En het pakt allemaal goed uit. Het schip ligt in het stadsdeel Branik, dat is ten Zuiden van het centrum van Praag. Ik ken die wijk van de werkweken van school, die ik diverse keren meemaakte. Mooi gelegen aan de Moldau en met een tram ligt het centrum van Praag binnen handbereik. Voor 70 Euro ben ik twee nachten plus ontbijt onder de lakens. Dat is het mooie van Internet: je kunt gemakkelijk en snel de ‘markt’ verkennen en je keuzes maken. De fiets gaat aan boord en wil een dagje rust. Nou ja, dan ik ook maar: morgen de dagje nostalgisch toerisme in Praag.

Hierna dus de foto’ van vandaag onder het motto: het gewone is ook bijzonder.